فتوای مفتی عربستان سعودی درباره حکم شرعی بازدید از موزه مصر آغاز اجرایی‌شدن طرح ملی حفظ قرآن اهدای کتاب دست‌نویس بانوی تونسی به حرم مطهر امام رضا(ع) جزئیاتی از مراسم تشییع و تدفین پیکر «سیدمحمد موسوی‌سجاسی»، مداح اهل‌بیت(ع) ضرورت توجه به مهدویت با نگاه جهانی تصمیم جدید عربستان در اعزام سفر حج موزه دفاع مقدس مشهد، شاهکار شهرداری و شورای شهر است | موزه باید فراملی باشد کرامتی عجیب از شیخ حسنعلی اصفهانی پای درس اخلاق آیت الله مروی | نکاتی پیرامون باطن حوادث تلخ زندگی مدیرکل جدید حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت خراسان رضوی معرفی شد (۱۷ آبان ۱۴۰۴) آخرین مهلت ثبت‌نام بخش ویژه مسابقات علمی طلاب طرح تقدیر از نخبگان مسجدی در مشهد اجرایی می‌شود آیین‌های حرم امام‌رضا(ع) | آستان‌بوسی؛ نمادی از عشق، ادب و پیوند زائر با امام رئوف نایب‌قهرمان تکواندوی جهان مدال خود را به مادر دو شهید فاطمیون اهدا کرد + فیلم درباره مسجدی که برای اولین‌بار مدل ساخت مساجد ایرانی شد اندیشه امام خمینی(ره) الگویی از پیوند اخلاق و سیاست است مراسم و محافل حرم مطهر حضرت معصومه (س) در هفته جاری (۱۷ آبان ۱۴۰۴) شعار مشترک هیأت‌ها در فاطمیه مشخص شد راه‌اندازی سامانه تلفنی ۴۸۸۸۰ برای سهولت در پرداخت نذورات آستان قدس رضوی نگاهی به سفرنامه سیدحسن موسوی‌اصفهانی از سفر مشهد، مکه و عتبات | در حظ مشرف‌شدن به حرم
سرخط خبرها

آیین‌های حرم امام‌رضا(ع) | آستان‌بوسی؛ نمادی از عشق، ادب و پیوند زائر با امام رئوف

  • کد خبر: ۳۷۱۰۴۶
  • ۱۷ آبان ۱۴۰۴ - ۱۰:۵۳
آیین‌های حرم امام‌رضا(ع) | آستان‌بوسی؛ نمادی از عشق، ادب و پیوند زائر با امام رئوف
در فرهنگ اسلامی، بوسیدن آستانه‌ها و ضریح‌ها تنها حرکتی آیینی نیست، بلکه جلوه‌ای از عشق، احترام و توسل است که ریشه در معرفت و مودت نسبت‌به اولیای الهی دارد. با این حال، این رفتار از نگاه فقهای اسلامی، همواره مورد بررسی و اختلاف نظر بوده است.

به گزارش شهرآرانیوز، در فرهنگ اسلامی، واژه «آستان» به بخش پیشین خانه یا اتاق که در نزدیکی در قرار دارد، گفته می‌شود. همچنین به قسمت پایین چارچوب در، «آستانه»، اطلاق می‌شود. این دو واژه در کاربردی مجازی به‌معنای بارگاه، درگاه، پیشگاه و آرامگاه بزرگان دین به کار می‌روند. از همین رو، تعبیرهایی چون «آستان‌بوسی»، «عتبه‌بوسی» و «پای‌بوسی» نیز معنایی فراتر از ظاهر خود یافته‌اند و به عنوان نمادی از زیارت اماکن مقدس و دیدار بزرگان دینی شناخته می‌شوند.

در میان زائران، به‌ویژه زائران حرم مطهر امام‌رضا(ع)، بوسیدن آستانه‌ها، پنجره فولاد، ضریح مطهر و هر آنچه متبرک دانسته می‌شود، جلوه‌ای از عشق و توسل است. بسیاری از زائران هنگام تشرف، آستانه درب طلایی پیش‌روی مبارک و درب مرصع شاه‌عباسی را نیز می‌بوسند و حاجت‌های خود را با توسل به امام از خداوند کریم طلب می‌کنند. این رفتار‌ها و در مجموع عمل زیارت، جلوه‌ای از اظهار مودت، بیعت دوباره با امام و هم‌آوایی با سیره و مسیر معنوی اوست.

با این حال، مشروعیت و جایگاه فقهی اعمالی مانند بوسیدن قبور و دست‌کشیدن بر آن‌ها، از دیرباز میان فقهای مذاهب اسلامی محل گفت‌و‌گو و گاه اختلاف بوده است. برخی عالمان دینی، آن را بدعت و حتی موجب شرک دانسته‌اند، گروهی دیگر آن را مکروه و دسته‌ای نیز با نیت تبرک، جایز شمرده‌اند.

شهید اول، از فقهای برجسته امامیه، بوسیدن قبر را از سنت‌های شناخته‌شده شیعه می‌داند، هرچند در شرایط تقیه، ترک آن را شایسته‌تر برمی‌شمارد. وی درباره بوسیدن آستانه حرم یا در‌های ورودی بارگاه، به نصّ معتبر دست نیافته و درعوض، سجده شکر را در مقام سپاس از خداوند به‌سبب توفیق زیارت، برتر و پسندیده‌تر می‌داند.

به اجماع فقهای امامیه، سجده برای غیر خداوند متعال جایز نیست و در صورتی که برخی افراد ناآگاه هنگام حضور در کنار قبور ائمه(ع) پیشانی بر زمین می‌نهند، اگر نیت آنان شکر خداوند باشد، اشکالی ندارد؛ اما اگر این عمل به قصد سجده برای غیر خدا صورت گیرد، از منظر شرع حرام است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->